مدیریت ریسک در حسابداری
ریسک در حسابداری
رخدادهای جهانی اخیر ، خصوصاً بحران مالی جهانی ، توجه به ریسک و طبیعت دستگاه هایی که اقدام به مدیریت ریسک کرده اند را مجددا مورد بررسی قرار داده است. درواقع حوزه ای که توجه کمی به آن شده است ، روابط متقابل بین ریسک ، مدیریت ریسک حسابداری و اقدامات کنترلی مدیریت است.
روشهای ریسک در مدیریت
ریسک و روش هایی که ریسک را مدیریت می کند به یکی از ویژگی های عمر سازمانی دربخش های خصوصی و عمومی تبدیل شده است. لذا با تغییر دادن اقدامات سازمانی ، مدیریت ریسک می تواند آسان و روش های ویژه ی سازمان دهی کردن را هموارتر نماید. این عمل برای تغییر خطوط مسئولیت پذیری و پاسخگویی در سازمان ها استفاده می گردد، و روشی ویژه برای اداره ی کارکنان و فعالیت های آنان ارائه می کند.
استدلالی که اغلب ارائه می شود این است که مدیریت ریسک از این که مسئله ای برای سرمایه گذاری ( ارزش در معرض ریسک، مشتقات، و غیره) یا حسابداری (افشای وضعیت مالی، و غیره) باشد ، یک مسئله درباره ی کنترل مدیریتی و حوزه ای کلیدی که نیاز به ایفای نقش حسابداری مدیریت دارد، می باشد. این مقاله همچنین اثرات بالقوه ی مدیریت ریسک ، شامل مسائل حول مسئولیت پذیری و پاسخگویی، با تمرکز بر مدیریت ریسک ثانویه یا دفاعی و ریسک مربوط به شهرت را دنبال می کند.
مدیریت ریسک فرایندی است که هدف آن کاهش آثار زیانآور یک فعالیت از طریق اقدام آگاهانه برای پیشبینی حوادث ناخواسته و برنامهریزی برای اجتناب از آنها است. به طور کلی میتوان مدیریت ریسک را فرایند سنجش یا ارزیابی ریسک و سپس طرح استراتژیهایی برای اداره ریسک دانست. در مجموع ، استراتژیهای بهکار رفته شامل انتقال ریسک به بخشهای دیگر، اجتناب از ریسک ، کاهش اثرات منفی ریسک، و پذیرش قسمتی یا تمامی پیامدهای یک ریسک خاص هستند.
در این میان اگر مدیریت ریسک بهطور منظم برای شناسایی مشکلات احتمالی و یافتن راهحل آنها انجام شود، بهراحتی فرایندهای دیگر ازجمله سازماندهی ، برنامهریزی، بودجه و کنترل هزینه را کامل خواهد کرد .
همچنین مدیر پروژهای که در این زمینه پیشگام بوده میتواند تا حد زیادی از وقوع اتفاقات غیرمنتظره در طول عمر پروژه پیشگیری کند.
فرض کنید برای انجام یک فعالیت در شبکه، به توسعهی فناوری جدیدی نیاز است. مدیر پروژه یک برنامهی زمان بندی ششماهه برای آن تنظیم میکند ، اما نظر کارکنان فنی این است که این کار حداقل به ۹ ماه زمان نیاز دارد. اگر مدیر پروژه فردی پیشگام باشد و بهموقع دستبهکار شود، تیم پروژه میتواند بلافاصله یک برنامهی اضطراری تدوین کند. در اینصورت پیش از موعد مقرر، مشکل زمان حل خواهد شد. در غیر اینصورت تیم پروژه (که هیچ برنامهی اضطراریای تدوین نکرده است) نمیتواند کاری انجام بدهد . در حالیکه بسیاری از کارها ناتمام مانده است، مهلت انجام پروژه به پایان میرسد و مدیر پروژه تازه به فکر مدیریت بحران میافتد.
به این ترتیب وقت ارزشمند اعضای تیم بهسادگی هدر میرود مدیریت صحیح ریسک نهتنها احتمال رخ دادن آن ، بلکه دامنهی تأثیرات آن را نیز کاهش خواهد داد رویدادهای جهانی اخیر که مهمترین آنها بحران مالی جهانی است، بر ریسک و ماهیت سیستم هایی که در جهت مدیریت ریسک عمل می کنند، متمرکز شدهاند.
حوزهای که توجه نسبتاً کمی را به خود جلب کرده است رابطه متقابل بین ریسک ، مدیریت ریسک و حسابداری مدیریت و شیوههای کنترل است. این سرمقاله، مقدمهای برای موضوع خاص مجله در رابطه با “ریسک و مدیریت ریسک در حسابداری مدیریت و کنترل” ارائه می نماید.
سرمقاله حاضر به بحث راجع به این مطلب میپردازد که ریسک و شیوهای که مدیریت میشود به یکی از ویژگی های زندگی سازمانی در هر دو بخش عمومی و خصوصی تبدیل شده است. با تغییر شیوههای سازمانی مدیریت ریسک میتوان شیوههای خاصی از سازماندهی را تسهیل کرد و مشروعیت بخشید.
این مسئله، دارای توان بالقوهای برای تغییر خطوط مسئولیت و پاسخگویی در سازمانها است که نشاندهنده شیوه خاصی از اداره افراد و فعالیتها میباشد. بحث بیشتر از این موضوع نشأت میگیرد که مدیریت ریسک از یک نگرانی محدود به امور مالی (ارزش مبتنی بر ریسک، اوراق مشتقه و غیره) و یا حسابداران (افشای صورتهای مالی و غیره) به سمت یک موضوع در مورد کنترل مدیریت سوق یافته و در نتیجه، یک حوزه کلیدی است که در آن حسابداران مدیریت نیاز به جدال دارند. این سرمقاله نه تنها عوارض جانبی بالقوه مدیریت ریسک، از جمله مسائل راجع به اعتماد و پاسخگویی را برجسته میسازد، بلکه بر مدیریت ریسک ثانویه یا دفاعی و افزایش ریسک اعتباری نیز متمرکز شده است.
ریسک و شیوه مدیریت آن به یکی از ویژگیهای زندگی سازمانی در هر دو بخش عمومی و خصوصی تبدیل شده است. از زمانی که تحقیقات حسابداری مدیریت با موضوع خاص مدیریت ریسک در سال ۲۰۰۹ منتشر شد، توجه بسیاری به ریسک در محافل ها و ها وجود داشته است .
همواره کیفیت اطلاعات حسابداری یکی از مولفه های اصلی حسابداری بوده و مورد توجه ویژه حسابداران ، مدیران مالی، سرمایه گذاران بوده است. این مورد سبب تحقیقات حوزه مزبور یکی از داغترین عناوین و تحقیقات حوزه مالی و حسابداری میباشد. از طرفی ریسک همواره یکی از دغدغه های حوزه مدیریت بویژه حوزه مدیریت مالی شرکت ها بوده است. با عنایت به موارد یاد شده با علم بر این موضوع ما با هدف بررسی ارتباط بین کیفیت اطلاعات حسابداری، ریسک اطلاعات حسابداری و زمان اعلان گزارش سود طرح ریزی و با استفاده از اطلاعات ۸۹ شرکت از شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در خلال سال های ۱۳۸۹ تا ۱۳۹۴ و با استفاده از تکنیک رگرسیون چند متغیره و با استفاده از نرم افزار های ایویوز و اس پی اس اس فرضیه مربوطه آزمون شد. نتایج حاصله نشان داد ارتباط معناداری بین کیفیت اطلاعات حسابداری، ریسک اطلاعات حسابداری وجود دارد.
لینک مقاله : https://www.ithce.ir/risk-management-accounting